“Καθώς ανατέλλει η εποχή της ζωής και της ελπίδας, η Άνοιξη, έρχεται και για την Ελλάδα η μεγάλη επέτειος της 25ης Μαρτίου για να μας θυμίσει το ιερό μας χρέος απέναντι στην πατρίδα μας για εγρήγορση και διαρκή αγώνα για το μέγιστο αγαθό του ανθρώπου, την ελευθερία.
Ζούμε αυτόν τον καιρό την πανδημία του Κορονοϊού, με ότι αυτό συνεπάγεται, με πολλούς αρρώστους και θύματα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, με κλειστά σχολεία και περιορισμό της κυκλοφορίας, μία κατάσταση δύσκολη, τραγική, πρωτόγνωρη αυτόν τον αιώνα και δυστυχώς ούτε θα πάμε στην Εκκλησία, ούτε θα ακούσουμε λόγους πανηγυρικούς, ούτε θα καταθέσουμε έστω ένα στεφάνι στο μνημείο των ηρώων, ούτε και θα απολαύσουμε στην παρέλαση την νεολαία μας, το μέλλον του τόπου.
Όμως ως Ελληνας, που έχει υπηρετήσει για πολλά χρόνια στον ένδοξο Ελληνικό Στρατό και ως Δήμαρχος Μεγαρέων αισθάνομαι το χρέος με αυτές τις λίγες λέξεις να αναφερθώ στην διπλή εορτή της πατρίδας μας στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και στον ξεσηκωμό του γένους για την απαλλαγή από την Τούρκικη σκλαβιά.
Φίλοι συμπολίτες,εορτάζουμε σήμερα, με εθνική υπερηφάνεια την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821, την παλιγγενεσία των Ελλήνων και ταυτόχρονα κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Γιορτή της θρησκείας σήμερα, αλλά και γιορτή της πατρίδας. Τι μεγάλη τιμή για την Ελλάδα, αλήθεια, το ταίριασμα αυτό της φωνής του Αρχαγγέλου με τη φωνή του επαναστατημένου ραγιά.
Σαν σήμερα, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ έφερε στην ταπεινή και ενάρετη κόρη από τη Ναζαρέτ, την Παρθένο Μαρία , το πανανθρώπινο μήνυμα ότι “θα γεννήσει τον Υιό του Θεού που θα σώσει τους ανθρώπους από την σκλαβιά της αμαρτίας…”
Πριν από 199 χρόνια, τέτοιες μέρες ήταν, που οι Έλληνες διάλεξαν να σηκώσουν το λάβαρο της επανάστασης ενάντια στον Τούρκο κατακτητή, ζητώντας από τα βάθη της καρδιάς τους “Λευτεριά ή Θάνατο”.
Σαν σήμερα οι κατακτημένοι αλλά ουδέποτε δούλοι πρόγονοι μας αποφάσισαν να υψώσουν στεντόρεια τη φωνή στο δικό τους ευαγγελισμό και να αγωνιστούν για το δικαίωμα να ζουν ελεύθεροι! Σαν σήμερα φύτρωσε το θαλερό δέντρο της λευτεριάς, που ποτίστηκε και ρίζωσε με το αίμα των προγόνων μας.
Ας στρέψουμε για λίγο τη σκέψη μας στο παρελθόν, όχι τόσο για μια εθιμοτυπική επανάληψη γεγονότων, όσο για να επισημάνουμε τις δικές μας ευθύνες από τις υποθήκες των προγόνων μας και κυρίως να αντλήσουμε διδάγματα από αυτούς, που μέθυσαν με το όραμα της ελευθερίας και της Ελλάδας.
Στη ζωή κάθε έθνους υπάρχουν στιγμές, που το καταξιώνουν, το φέρνουν πρόσωπο με πρόσωπο με την ιστορία, στιγμές, που οι άνθρωποι συνειδητοποιούν την ιστορικότητα και το χρέος τους.
Τέτοια μοναδική στιγμή είναι η 25η Μαρτίου 1821. Από τα λόγια του Ευριπίδη “μη γίνεις ποτέ δούλος με τη θέλησή σου, αν μπορείς να πεθάνεις ελεύθερος”, ως το Θούριο του Ρήγα “καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή” και το “Ελευθερία ή Θάνατος” των αγωνιστών του εικοσιένα, επιβεβαιώνεται η διαχρονική ταυτότητα του γένους.
Η Εθνική Επέτειος της 25ης Μαρτίου, είναι ημέρα μνήμης και δόξας για όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Είναι ημέρα υπερηφάνειας, για το σθένος και τη δύναμη ψυχής, που επέδειξε ο Ελληνισμός.
Μαζί με τη λαμπρή εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, που ταυτίστηκε με την Επανάσταση, η 25η Μαρτίου, πρέπει να αποτελεί για μας μίμηση των αρετών των ηρωικών μεγάλων μορφών του 1821.
Όμως η 25η Μαρτίου πρέπει να είναι και μία ημέρα βαθιάς περισυλλογής. Στους δύσκολους καιρούς, που ζούμε, πρέπει να είναι μία ημέρα υπόσχεσης στους μυριάδες μάρτυρες της ελευθερίας, που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για τον τόπο αυτό, ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα για εθνική αξιοπρέπεια και ολοκλήρωση και για την εξασφάλιση των ελευθερίας, της τιμής και της αξιοπρέπειας κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα.
Σήμερα, είναι επιτακτική ανάγκη να σταθούμε στα λόγια του Ουίλσον Τσώρτσιλ:
“Οι λαοί, που ξεχνούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν”.
Και να κάνουμε ευαγγέλιό μας τα λόγια του Μακρυγιάννη:
“Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί
και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι.
Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί.
Είμαστε εις το “εμείς” κι όχι εις το “εγώ”.
Ναι, οφείλουμε τόσο στους προγόνους μας, που αψήφησαν τα πάντα και θυσιάστηκαν, όσο και στα παιδιά μας, να υψώσουμε το ανάστημά μας- όλοι μαζί – και να διεκδικήσουμε εδώ το καλύτερο αύριο για όλους, ώστε να γίνουμε αντάξιοι συνεχιστές του ιστορικού μας πεπρωμένου, ακολουθώντας τα λόγια του ποιητή:
“Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία”…!
Θα ήθελα να ευχηθώ στους συμπατριώτες μου Μεγαρίτες, Νεοπεραμιώτες και Κινετιώτες και σε όλους τους Έλληνες Χρόνια Πολλά, υγεία και ευτυχία και το δίδαγμα του 1821 ας γίνει οδηγός και φλόγα στις ψυχές όλων μας.
Είμαι βέβαιος ότι σύντομα θα ξεπεράσουμε όλοι μαζί την μεγάλη κρίση της πανδημίας αλώβητοι και θα προετοιμαστούμε καλύτερα για να γιορτάσουμε με όλη την επισημότητα και λαμπρότητα, που πρέπει, την επέτειο του θρυλικού έπους του 1940, την 28η Οκτωβρίου.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ
Γρηγόρης Σταμούλης
Δήμαρχος Μεγαρέων
