Το θέμα της μετεγκατάστασης των Φυλακών Κορυδαλλού στον Ασπρόπυργο αποτελεί χρόνιο σημείο τριβής μεταξύ της τοπικής αυτοδιοίκησης και της εκάστοτε κυβέρνησης. Σήμερα μάλιστα, και έπειτα από τις δηλώσεις της Γενικού Γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου, ο Δήμος Ασπροπύργου εξέδωσε μία αιχμηρή ανακοίνωση, μέσω της οποίας την εγκαλεί για ανυπόστατες δηλώσεις, ενώ ευχαριστεί και τη δημοτική αρχή Μάνδρας-Ειδυλλίας αλλά και αυτή της Ελευσίνας, οι οποίες στέκονται αρωγοί στα αιτήματα των κατοίκων και των αρχών του Ασπροπύργου.
Όλα αυτά, ενώ ήδη βρισκόμαστε σε σημείο “1+” με τις εργασίες στην παλιά βάση του ΝΑΤΟ να έχουν ξεκινήσει εδώ και περίπου ένα μήνα, με το χρονοδιάγραμμα να αναφέρει τα μισά του 2022 ως το τέλος των εργασιών.
Ακολουθεί αυτούσια η ανακοίνωση του Δήμου Ασπροπύργου, η οποία υπογράφεται από τον Δήμαρχο, Νικόλαο Μελετίου:
«Με ιδιαίτερη έκπληξη παρατηρούμε δηλώσεις στα κοινωνικά δίκτυα, της Γ.Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη κ. Σοφία Νικολάου με τις οποίες ευχαριστεί τον Δήμο μας για την υποτιθέμενη αγαστή συνεργασία και ενθουσιώδη αρωγή μας, στην έγερση του Δικαστικού Σωφρονιστικού Ιδρύματος Αθηνών, στο «Γήπεδο Αμερικανικής Ευκολίας», την παλιά βάση του Νάτο στον Ασπρόπυργο, που στην ουσία αντικαθιστά τις φυλακές Κορυδαλλού.
Πιο συγκεκριμένα, στις δηλώσεις της, η κ. Νικολάου μας αποκαλεί «συμπαραστάτες» της, μα και πως «τρέξαμε» για αυτό το «έργο», και πως «αγκαλιάσαμε την προσπάθεια… για τον εκσυγχρονισμό των σωφρονιστικών καταστημάτων στην χώρα».
Κατανοούμε πως η κ. Νικολάου επιθυμεί να περάσει ένα μήνυμα υπερτοπικής ομόνοιας και αλληλεγγύης επί της μετεγκαταστάσεως του σωφρονιστικού ιδρύματος. Όμως της συνιστούμε να είναι πιο ακριβής στις δηλώσεις της.
Πιο συγκεκριμένα, όπως ενημερώσαμε και τους δημότες μας, την Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2020, στο Πνευματικό Κέντρο Ασπροπύργου (βλ. Δελτίο Τύπου 13 Φεβρουαρίου 2019) η Δημοτική Αρχή προέβη:
Σε άμεσες ενέργειες αντίδρασης με 2 αρνητικά, κατά συντριπτική πλειοψηφία, Ψηφίσματα του Δημοτικού Συμβουλίου Ασπροπύργου [της 4ης Σεπτεμβρίου 2019, υπ’ αριθμόν πρωτοκόλλου 19422/04-09-2019, αριθμός απόφασης 348, και της 23ης Ιανουαρίου 2020, υπ’ αριθμόν πρωτοκόλλου 711/15-01-2020, αριθμός απόφασης 1].
– Σε επανειλημμένες ενέργειες για επίσημη ενημέρωση από τον αρμόδιο Υπουργό και στην άκαρπη συνάντηση της Διαπαραταξιακής Επιτροπής του Δήμου με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
– Σε σύσταση Διαδημοτικής Επιτροπής, και συνεργασία με τον Δήμο Ελευσίνας, ο οποίος προέβη επίσης σε ανάλογη αντίδραση με τον Δήμο μας, και εισέπραξε επίσης ανάλογα αποτελέσματα από το Υπουργείο, όπως άλλωστε διαβεβαίωσε αυτοπροσώπως από το βήμα και ο Δήμαρχος Ελευσίνας, κ. Αργύρης Οικονόμου.
-Σε συνεργασία με τον Δήμο Μάνδρας-Ειδυλλίας, ο οποίος εξέφρασε την συμπαράσταση και την δέσμευση του για κοινό αγώνα με τους Δήμους Ασπροπύργου και Ελευσίνας, όπως χαρακτηριστικά τόνισε η Αντιδήμαρχος Μάνδρας-Ειδυλλίας, κ. Ευαγγελία Κουτσοδήμα, ως εκπρόσωπος του Δημάρχου κ. Χρήστου Στάθη.
Παρά την άμεση κινητοποίηση του Δήμου Ασπροπύργου, και των όμορων Δήμων, ενάντια στην έγερση του Δικαστικού Σωφρονιστικού Ιδρύματος στην χωροταξική μας περιοχή, ακολούθησε μία σειρά από ‘κατακλυσμιαία’ γεγονότα και έξωθεν παρεμβάσεις, που στο άθροισμα τους παρέλυσαν τον σχεδιασμένο βηματισμό του μετώπου τοπικής αντίδρασης προς την ανεπιθύμητη απόφαση του Υπουργείου:
– Τα γεγονότα αναταραχών στην Χίο και την Λέσβο, μεταξύ των τοπικών κατοίκων και των ΜΑΤ (25 Φεβρουαρίου 2020), τα οποία μπορούν να χαρακτηριστούν ως άκρως .. πολιτικά ενδιαφέροντα (!), παρότι έλαβαν σύντομα τέλος ένεκεν των παρακάτω εξελίξεων
– Το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19 (26 Φεβρουαρίου 2020)
– Τα επεισόδια στον Έβρο (28 Φεβρουαρίου)
– Την έξαρση των εντάσεων στα Ελληνοτουρκικά
Στεκόμενοι περισσότερο απ’ όλα, στο χρονικό της εξάπλωσης της πανδημίας και στα πρώτα έκτακτα μέτρα για την αντιμετώπιση της, τους πρώτους περιορισμούς στην κυκλοφορία που ξεκίνησαν στις 28 Φεβρουαρίου 2020, για να καταλήξουν, κλιμακούμενα, στο πρώτο lockdown στις 14 Μαρτίου, το οποίο ναι μεν ήρθη στις 4 Μαΐου, μα και πάλι σταδιακά. Σε ένα καλοκαίρι γεμάτο από ηθικούς και εγκυκλιακούς περιορισμούς κοινωνικών συναθροίσεων, οι οποίοι ποτέ δεν έπαψαν να εκκρεμούν, ένα καλοκαίρι ταυτόχρονα εφιαλτικό όσον αφορά τις σχέσεις με την Τουρκία, με το ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου να πλανάται καθημερινά πάνω από τα κεφάλια μας. Παρά μονάχα για να φτάσουμε στο τωρινό δεύτερο lockdown, με 2500 κρούσματα την ημέρα.
Ο Δήμος μας καθόλη τη διάρκεια όλου αυτού του διαστήματος των ‘βιβλικών’ σκηνικών, έριξε βάρος στην διαχείριση της πανδημίας και στην μη εξάπλωση της, την στήριξη των τοπικών επιχειρήσεων – εις βάρος του προϋπολογισμού του, την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών στους άπορους και ευπαθείς (Βοήθεια στο Σπίτι, Κοινωνικό Παντοπωλείο, Κοινωνικό φαρμακείο), στις νοσοκομειακές δωρεές, και στην έγερση δύο σχολείων! Δεν ιεραρχήσαμε στις προτεραιότητες μας την αντίσταση που είχαμε σχεδιάσει προτού συμβούν όλα αυτά, ούτε και πιστέψαμε πως το Υπουργείο θα συνεχίσει ακάθεκτα το μονομερές σχέδιο του!
Τονίσαμε εξαρχής προς το Υπουργείο, πως η δυνατότητα περάτωσης του έργου, παρότι νόμιμη, μιας και το Γήπεδο Αμερικανικής Ευκολίας αποτελεί περιουσιακό στοιχείο του κράτους, είναι ξεκάθαρα αντι-αναπτυξιακή για τον Ασπρόπυργο και τους όμορους Δήμους, και συνεπώς σφόδρα ανεπιθύμητη. Σχεδιάσαμε μαζικές κινητοποιήσεις – όμοιες με εκείνες του 2017 όταν το κράτος ήθελε να δημιουργήσει HOTSPOT, σε επίσης ακίνητο περιουσιακό στοιχείο του στην Γκορυτσά, όμως αυτήν την φορά ήταν αδύνατον εντός μίας δίνης πανδημικών γεγονότων, ειρηνοπολεμικών στρατιωτικών επιχειρήσεων, και καταρρακώσεως της εθνικής και τοπικής οικονομίας αλλά και του υγειονομικού μας συστήματος, να τις πραγματοποιήσουμε. Αυτό όμως επουδενί δεν πρέπει να εκληφθεί, και να βαπτιστεί, ως «συμπαράσταση», «τρέξιμο», και «αγκάλιασμα» της ενέργειας αυτής του Υπουργείου., από την κ. Νικολάου. Μια τέτοια δήλωση αποτελεί απόλυτη αλλοίωση της πραγματικότητας και των προθέσεων μας.
Βρισκόμαστε λοιπόν στην δυσάρεστη θέση να απορρίψουμε όλες αυτές τις ανυπόστατες «φιλοφρονήσεις», της Γ.Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, να καταγγείλουμε για μια ακόμα φορά την υλοποίηση του έργου. Εφόσον βρεθήκαμε προ τετελεσμένων γεγονότων λοιπόν, προκαλούμε και την ίδια, μα και την Πολιτεία, με ενισχυτικές, αντισταθμιστικές και αναπτυξιακές πολιτικές, να αντικρούσει στην πορεία όλες αυτές τις χαμηλές προσδοκίες μας – πιθανότητα για την οποία και πάλι, ας μας επιτραπεί, να αμφιβάλλουμε.»
