Αγαπητοί Συμπολίτες και Συμπολίτισσες, Φίλες και Φίλοι
Σήμερα, οι Έλληνες, έχουν δύο γιορτές. Γιορτάζουν δύο χαρές. Τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, της Αειπαρθένου Μαρίας, της Παναγίας μας, που όπως πολλοί συμφωνούν, «έχει ανοίξει την αγκαλιά της πάνω από τη χώρα μας και μας προστατεύει». Και φυσικά γιορτάζουμε την εθνεγερσία του 1821, την επανάσταση απέναντι στον Τούρκικο ζυγό, την εκδίωξη της Οθωμανικής βαρβαρότητας, και το εναγκαλίασμα της Ελληνικής Δημοκρατίας, απότοκο προϊόν του Ελληνισμού προς τη σύγχρονη Δύση.
Σήμερα όμως, η Εθνική και Θρησκευτική αυτή χαρά μας, έρχεται να επισκιαστεί από δύο ασύμμετρες απειλές. Τις ραδιουργίες και τα ύπουλα σχέδια του νικημένου προαιώνιου εχθρού μας, του Τούρκου, που δεν μπορεί να χωνέψει την ήττα του, και καραδοκεί στη γωνία σαν την ύαινα να μας πλήξει, όχι στα ίσια, γιατί δεν μπορεί, αλλά πλάγια, εκμεταλλευόμενος εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστών, πολλούς από τους οποίους ο ίδιος εξανάγκασε στην προσφυγιά, ώστε να αποφύγουν το φάσμα της σφαγής στην Συρία.
Και από την άλλη, την ασύμμετρη απειλή μιας παγκόσμιας πανδημίας, του Κορωνοϊού, παραπροϊόντος της ανθρώπινης αμέλειας και καταστροφικής διαχείρισης του περιβάλλοντος. Ενός αόρατου εχθρού, που δεν υπολογίζει ούτε από θάρρος, ούτε από τόλμη, ούτε από αντίδραση, παρά μονάχα από την οργανωμένη ανταπόκριση.
Το μήνυμα ευτυχώς είναι και πάλι αισιόδοξο! Από τη μία οι Ένοπλες Δυνάμεις μας, φρουρούν κατάλληλα και επαρκώς τα εθνικά μας σύνορα στον Έβρο, καταφέρνοντας να μην αναχαιτιστούν από τον πάλαι ποτέ Τουρκικό αιφνιδιασμό, σε σημείο που το μεταναστευτικό να έχει γίνει μπούμερανγκ για τον ίδιο τον γείτονα αναθεωρητή.
Το Κράτος, το έθνος κράτος, η συνταγματική πολιτεία, ύστερα από πολλά χρόνια απουσίας, ήρθε να δείξει ξανά το δυναμικό πρόσωπο του, την απανταχού προστατευτικότητα του προς στους πολίτες του, να αποδείξει για άλλη μια φορά πως η εξουσία του πηγάζει από τον λαό και για τον λαό. Με μία άριστη εκμετάλλευση της υπάρχουσας τεχνολογίας, με ένα οργανωμένο υγειονομικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης, και με την κατάλληλη τόλμη να προβεί σε αναγκαστικά μέτρα περιορισμού, ο κρατικός μηχανισμός φρόντισε να έχουμε τα λιγότερα θύματα κορωνοϊού στην Ευρώπη, αλλά και να θέσουμε αυτή την βιβλική πληγή υπό έλεγχο, καθιστώντας την διαχειρίσιμη.
Πέραν όμως του κράτους και των ενόπλων δυνάμεων, θα έπρεπε να ευχαριστούμε και άλλους για την αισιόδοξη αυτή διαχειρισιμότητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Τους χιλιάδες γιατρούς και στελέχη παραϊατρικών επαγγελμάτων που δίνουν μάχη με την πανδημία για να συνδράμουν τους ασθενείς συμπολίτες τους, ρισκάροντας ευθέως τις ζωές τους. Τους χιλιάδες εργαζόμενους σε παραγωγικές και εφοδιαστικές αλυσίδες, ιδιοκτήτες και εργαζόμενους σε καταστήματα εστίασης, όσο και τους υπαλλήλους παράδοσης, που δίνουν την δική τους μάχη για να μας σιτίσουν με ασφάλεια και να μας προστατέψουν τόσο από τον λοιμό όσο και από τον λιμό. Την Εκκλησία μας με τους ιερείς της, η οποία αποφεύγοντας κάθε είδους δογματισμούς και παρατολμίες, αποφάσισε να συμπλεύσει αρμονικά με τις κρατικές προσταγές, στην υπερπροσπάθεια να διακόψουμε τις αλυσίδες μετάδοσης του κορωνοϊού. Στους χιλιάδες συμπολίτες μας, που με την αλληλεγγύη τους, και την υπακοή τους προς τις κρατικές εντολές, μας βοήθησαν στους στόχους μας, προωθώντας με ευθύνη τα σχεδιασμένα μέτρα ασφαλείας. Τέλος, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση, για τον Φιλελληνισμό που επέδειξε για μία ακόμα φορά, σε διακρατικό επίπεδο, και μας βοήθησε δυναμικά – και συνεχίζει να βοηθά – τόσο προς την συνοριακή μας κρίση, όσο και προς την πανδημική.
Όλοι μας, διδαχθήκαμε από την προηγούμενη δεκαετία. Όλοι μας τώρα είμαστε πιο ώριμοι στην διαχείριση κρίσεων. Όλοι μας είμαστε πιο επαγγελματίες στις προσεγγίσεις μας. Και αυτός θα είναι ο νέος πατριωτισμός μας. Ο επαγγελματισμός, η οργάνωση, η πίστη προς το Κράτος, τους θεσμούς του, τους φορείς του, και τους μηχανισμούς του, η σωφροσύνη.
Είθε η Εθνική αυτή Εορτή, σε συνάρτηση με τις αισιόδοξες τρέχουσες εξελίξεις, παραμέτρους και συντεταγμένες, να ενισχύσει την εθνική αυτοπεποίθηση, την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, την πίστη στο μέλλον της Ελλάδας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και το υπερ-κοινωνικό συναίσθημα αυτοπροστασίας. Είθε η σημερινή ημέρα να γίνει, για άλλη μία φορά, σύμβολο της Πίστης, των Αρχών και των Αξιών του Γένους μας, σύμβουλος εθνικής συνεννόησης, ενότητας και ομοψυχίας των Ελλήνων. Υπό όλες αυτές τις συνθήκες, οι σημερινοί, δύσκολοι και ταραγμένοι καιροί, θα μετουσιωθούν ξανά σε ημέρες ευμάρειας αλλά και ευημερίας.
ΖΗΤΩ Η 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ι.ΜΕΛΕΤΙΟΥ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ